Het leven is hard maar mooi *)

“Waarom heb je al deze boeken bij je?” vraagt Jan aan het einde van het schrijfcafé in De Windwijzer. “Je hebt ze niet echt gebruikt.” Jan had mij en de andere aanwezigen zojuist verrast met het verhaal over zijn fiets en hij genoot zichtbaar na van het applaus. Mijn antwoord op zijn vraag is voor mij vanzelfsprekend, het is onderdeel van het geheel. Een half uur voordat ik vertrek naar een workshop of schrijfcafé, kijk ik rond in mijn kamer en pak wat boeken van stapeltjes, een foto, ansichtkaarten waar ik vrolijk van word en een interview vanwege die ene mooie zin.” Jan slaat ondertussen Het regent zonlicht open, een gedichtenbundel van Koos Meinderts.

Meisjes, meisjes
ik spaar mooie meisjes
ik heb er nu al acht.

Jans lach galmt in de ruimte.
Ik hoef niets meer uit te leggen.

“’Ik schaam me dood,’ was het eerste wat Asmerom tegen me zei,” zegt taalmaatje Matty tijdens het Moestuin-festival. “Hij merkte dat mensen afhaakten als ze hoorden dat zijn Nederlands nog niet optimaal was. Hij wilde de taal vlóeiend spreken.” Tijdens het interview in de Huiskamer van de Stadsgehoorzaal vertelt Asmerom over zijn werk als coach voor Eritrese vergunninghouders. Op de eerste rij zit een trotse Matty: “Hij heeft dag en nacht gestudeerd. En schamen is er niet meer bij.”

Een tijdje terug was ik op familiebezoek in Huizen waar één van mijn nichten woont. Haven van ’t Gooi, las ik onder de plaatsnaam toen ik het dorp binnenreed. “Hoe is het leven in Vlaardingen,” had Bea gevraagd. Ze woont zelf inmiddels al jaren in het oosten van het land en haar was de treurige leegstand opgevallen in het centrum van de stad waar ze was geboren en opgegroeid. Ik moest even nadenken. Natuurlijk zie ik ook de gaten op plekken waar je dat als gemeente liever niet hebt en hoor ik discussies over beleid. “Perfect is het niet,” antwoordde ik. “Zelf zie ik vooral de mensen die er wonen. En hoe we van elkaar leren en er met elkaar iets van proberen te maken.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kijk- en leestip: www.portrettenvanvlaardingen.nl

*) Uit interview met documentairemaakster Heddy Honigmann in Volkskrant Magazine 16 november 201

Facebook Schrijfwerk Marleen Bos