Waalstraat 78 | Vlaardingen | Telefoon 010-434 33 31
Ik was nog nooit zo blij na het lezen van zo’n onaardig woord. De non-COVID verklaring pronkte in mijn digitale brievenbus. Ik had mijn tas en paspoort snel gepakt en het dubbellaags mond-kapje met leuke camouflage print over mijn weelderige baard geplaatst. Het cadeau gekregen …
De grote koperen ploert prikt in mijn ogen. Onderwijl laat ik drie Hollandse Nieuwe via mijn keel naar binnen glijden. Zonder uitjes natuurlijk, want daar doen Vlaardingers niet aan. Die zilte geur en smaak móét je gewoon proeven. Uitjes zijn voor toeristen. De gekaakte jongens …
Maandag 1 juni is het eindelijk zover. Om 12 uur ’s middags zal ik na 77 dagen mijn eerste glas vers getapte pils aan mijn immer dorstige lippen zetten. De tweede staat om vijf over twaalf op het programma. Normaal zou ik op dit tijdstip …
De getatoeëerde vlinder in haar nek leek te bloeden. Het Goddelijke rode vocht droop onder haar shirt door naar beneden. Interessant tafereel. Door een onbedachtzame actie harerzijds belandden twee volle glazen wijn over haar nieuwe, ditmaal witte, outfit. Voordat ik iets kon zeggen, of een …
Een koude, gure wind trekt over deze stad. Carl Orff’s muzikale meesterwerk ‘O Fortuna’ wordt net ingezet als de deur alhier met een elegante zwier wordt geopend. Natuurlijk niet over de speakers, dat zou namelijk heel raar zijn, maar over mijn oordopjes. Een dame van …
Langzaam tilde ik het gevaarte op en drukte stevig met mijn rechterhand een lengte van 76 cm in mijn schouder. Net onder mijn sleutelbeen. Mijn linkerhand pakte de voorzijde van deze zes en een halve pond wegende kolos en met een vaste hand richtte ik …
Het is al weer een tijdje geleden dat ik het heb gedaan. Misschien zelfs al meer dan vijf jaar geleden. Nee, wacht even, misschien wel zo’n jaartje of acht? Het is zeker geen desinteresse, maar mijn hoofd stond er niet naar. Totáál niet mee bezig. …
‘Sorry dat ik wat te laat ben’, zegt zij met een lichte desinteresse. ‘Fashionably late’, hoor ik mijzelf denken. Ze ziet eruit alsof ze is weggelopen uit een verhaal van Edgar Allen Poe. Ravenzwart haar en dito kleding. Wel elegant. Smaakvol. Maar ach… wat weet …
‘Hoe gaat het met je gozer. Ik heb je een tijd niet gezien. Wil je wat drinken? Wijntje? Pilsje? Weet je wat, het is al laat op deze laatste avond van het jaar. Laten we een Duvel nemen. Kom, we delen hem samen. We kunnen …
Mijn voeten zijn aan de grond genageld. Ik voel mij verlegen en nerveus tegelijk. Een beetje zoals Cyrano de Bergerac, maar dan met een kleinere neus. Haar glimlach is betoverend. Haar ogen kijken elke keer weer verleidelijk in de mijne. Alsof ze wil zeggen: ‘Wat …