B stapt binnen en zegt: “Dat pannenkoekplantje kun je beter op een lichtere plek zetten, zo gaat ie dood.” Ik zeg niks, maar denk: waar bemoeit ze zich mee. Dat plantje staat daar best. Esthetisch geheel op z’n plek.
P, een oud-cursist, gaf het me een half jaar geleden. Zomaar. Met muntjes in de aarde. De symboliek ervan heb ik niet onthouden, het schrijfcafé druppelde binnen en m’n aandacht verschoof naar begroeten, koffie en thee.
Voor iemand die onder de juiste aandacht allerlei moois ziet gebeuren, heb ik opmerkelijk weinig geduld met planten. Water geven en dan nog zeer onregelmatig, is zo’n beetje wat ik doe. En af en toe een dood blad verwijderen. Groeien naar behoren moeten mijn vier groene huisgenoten zelf maar regelen. Ben ik ook niet altijd hoogst verwonderd als de kale stronken in de tuin, in februari en maart zomaar opeens weer vanzelf tot bloei komen? Oké, binnen regent het niet. Maar verder lijkt de natuur prima voor zichzelf te kunnen zorgen.
Ongewenst gedrag duurt voort omdat het iets oplevert, lees ik in Volkskrant Magazine, of om iets ergers te voorkomen. Ik kan mij er helemaal in vinden, word er zelfs vrolijk van. Zo gaat dat als je leest dat het bij anderen ook vaak anders loopt dan gewenst. En ik ga voor mijzelf na waarom ik soms zo hardnekkig blijf vasthouden aan wat niet werkt. Waarom zou ik het plantje niet verplaatsen?
“Ik wil niet accepteren,” zei dochter N laatst, “ik wil aanpakken.” Dat ging over iets groters dan de situatie hier boven, maar het zet mij aan tot googelen op pannenkoekplant.
Deze bijzondere groene komt uit de brandnetelfamilie en is gemakkelijk te verzorgen. En hij zorgt goed voor jou! Normaal denk je bij pannenkoeken aan een overdreven baklucht door heel je huis. Deze variant zuivert de lucht juist. Geef hem een ereplekje in het licht, maar niet in de brandende zon. Geef hem wekelijks een slok water en hij is tevreden.
Hm. Het hoeft kennelijk niet altijd moeilijk en ingewikkeld voor het beste resultaat. En hoe zit het eigenlijk met die munten? Twee klikken verder en ik lees: Plaats een muntstuk in de aarde bij je pannenkoek en de plant begint spontaan welvaart aan te trekken.
Ik ben even stil. Is het de lente? Is het de pannenkoek met munten? Is het de moed om te doen wat ik moet doen? Want mijn persoonlijke welvaart is al een tijdje aan het groeien. De lucht is blauwer, het gras is groener. Mijn lach is blijer. De lente komt er niet alleen aan, maar ook bínnen. Laat de zon maar schijnen. Tip voor groene vingers: www.ontwerpacademie.nl
*) Met dank aan Mustafa Kalo voor zijn mooie zinnen.
Schrijfwerk Marleen Bos