Toen mijn beste vriend en ik aan het einde van de jaren zestig in Cannes verbleven, had ik niet kunnen voorzien hoe zeer onze intense verbroedering destijds in de gewapende vrede van nu zou overgaan. De oorzaak was, zoals wel vaker het geval, een vrouw.
In dit geval een zeer bijzondere. Zij leek wel de archetypische door God geschapen vrouw; blond en rank, met een glimlach en oogopslag om oorlogen om te ontketenen. Naast “actrice” en model was zij ook een niet onverdienstelijk zuchtmeisje.
We ontmoetten haar tijdens een feestje, hangend over de concertvleugel, op een aangelegd luxe jacht, maar op háár schip was uiteindelijk slechts ruimte voor één kapitein. Dat deze rol toen niet voor mijn destijds beste vriend bleek weggelegd, was een harde werkelijkheid die hem tot de dag van vandaag is blijven dwars zitten.
Ik kon het ook niet helpen, het was de tijd van de grote vernieuwingen in de kunst en muziek. Mijn uitgebreide platencollectie van de nieuwe meesters van de rock leverde, naast avonden intens samen met haar deze vernieuwing verkennen, diepe gesprekken, lege flessen en de onvermijdelijke onderlinge klik op, die ware zielsverwanten treft.
Ons geluk bleek echter van korte duur; een kettingrokende Parijse dronkaard met muzikale grootheidswaan, een zekere Lucien, maakte uiteindelijk korte metten met de idylle. Mijn beste vriend was hem daarvoor feitelijk alleen maar dankbaar en heeft hem dan ook de rest van diens bandeloze leven onderhouden door zijn armzalige muzikale misbaksels te blijven kopen.
Vinyl is blijkbaar, net als papier, geduldig.
In een poging tot verzoening heb ik uiteindelijk mijn gehele collectie van destijds aan mijn vriend cadeau gedaan. Er kleefden naast sigaretten as, ingedroogde pastis- en wijnresten en andere, beter niet te benoemen zaken, bijna tastbare herinneringen aan iedere groef. Elke kras stond voor een blik, een glas, een kus, een lach… Ik wilde dat delen, hoe pijnlijk wellicht ook, want echte vrienden delen alles, toch? Alles, blijkbaar, behalve hun muzikale voorkeur.
Hoe anders had het kunnen lopen…